«Դուք ասացիք` կապույտը կարոտի գույն է, և կարոտեցիք մեր մեծ հայրենիքը, հարցրիք` ի՞նչ է ուզում հայի հոգին այսօր, ի՞նչ ազգության է հայ մտավորականը, և նայեցիք մտավոր ու հոգևոր զարգացումների ուղղությամբ, գրեցիք` ազգայինը մայրենի երկիրն է, թռիչքադաշտ` դեպի երկինք, խոստովանեցիք` չեմ սիրում նույն ճանապարհն անցնել երկրորդ անգամ, և երբեք չկրկնեցիք ձեզ: Միշտ նոր և ուրիշ, իսկ բոլորը միասին` ադալյանական»,- օրերս այս խոսքերը հնչեցին Ավետիք Իսահակյանի անվան գրադարանում, որտեղ նշվեց արձակագիր, դրամատուրգ, գրաքննադատ, հրապարակախոս ՆՈՐԱՅՐ ԱԴԱԼՅԱՆԻ 75-ամյակը:
«Գրական արձակում ունենք եռավարպետություն` Նորայր Ադալյան, Պերճ Զեյթունցյան, Ռուբեն Հովսեփյան, որը մեծ դպրոց է սերունդների համար»,- բացման խոսքում ասաց ՀԳՄ նախագահ Լևոն Անանյանը: ՀԳՄ քարտուղար Դավիթ Մուրադյանի բնորոշմամբ` Ադալյանը ժամանակի հետ նորանում է ու յուրաքանչյուր նոր գրքով ինքնահայտնաբերվում է շրջապատում միանգամայն նոր ոճի մեջ, նոր ժանրային տիրույթներում, հաղթահարելով ժամանակի նյութը, պատասխանելով այս ժամանակի մարտահրավերներին:
Երիտասարդ տարիներին Նորայր Ադալյանն ասել է. «Շուտով ես կմեծանամ և մի գեղեցիկ օր կբացեմ ինձ համար մեր կյանքի ամենաբազմազան առեղծվածները»: Եվ յուրաքանչյուր տարի ընթերցողի դատին է հանձնել իր գործերը: Շուրջ 30 գրքի հեղինակ է («Մրջնանոց», «Սև քառակուսի կարմիր անապատում», «Ծաղրածուն մեծ քաղաքում», «Կապույտ Երզնկա», «Ապոկալիպսիս»), նրա տասնյակից ավելի պիեսները բեմադրվել են Հրաչյա Ղափլանյանի անվան դրամատիկական թատրոնում:
Նորայր Ադալյանն իր խոսքում ընդգծեց, որ ապրում ենք դժվարին ժամանակներ` ամեն առումով: «Դարեր շարունակ պետականություն չենք ունեցել, բայց մեր ժողովուրդն ունեցել է պետականության գիտակցություն և զգացողություն` ի դեմս իր գրականության, իր պատմագրության, իր հասարակական գիտությունների, իր ճարտարապետության, ասպարեզներ, որոնք փոխարինել են մեր պետականազուրկ դարերը»: Գրողի կարծիքով` եթե այդ թանկ արժեքները չլինեն, առկա պետականությունը կարող է և վտանգվել: Նա հորդորում է` պահել մեր անցյալի թանկ ու հոգևոր արժեքներն ավելի, քան նյութականը, լինել քիչ բիզնեսմեն և ավելի հոգևոր մարդ:
Արմինե ՍԱՐԳՍՅԱՆ